Valentijn ArchieFoto

18-06-2016

Augustus 2017 in beeld #8

Onze wandeling naar de Vøringsfossen in beeld. Het is geen lange wandeling, 1,7 km, maar het is geen makkelijk pad. Onderweg zijn er nogal wat rotsblokken waaroverheen geklauterd moet worden. En het gedeelte na de hangbrug is vaak nat en glibberig door al het stuifwater van de waterval. Op een gegeven moment zijn we gestopt, verder klauteren vonden we te gevaarlijk worden. Maar ons doel was bereikt, prachtig zicht van onderaf op de Vøringsfossen.

Het begin is nog makkelijk

Valeriaan

We lopen door de kloof richting de wolk

Rivier Bjoreio

Engelwortel

Volg al klauterend de rode pijlen

De beloning!

Fossli Hotel

Monnikskap

Distel

De hangbrug over de Bjoreio

Terug op camping Myklatun met uitzicht op het Eidfjordvatnet

Perfecte afsluiting van een mooie dag!

Dan is het zo ineens een maand later...

Dan is het zo ineens een maand later... 

Januari vloog voorbij, ik kan zowat niet geloven dat het al 1 februari is. Januari en februari zijn voor mij een beetje de “cocoon” maanden, dan ben ik erg van de thuis op de bank met een dekentje en een mooie serie op tv of een goed boek. Ik ben nauwelijks actief op Instagram (en eigenlijk bevalt me dat best). Fotograferen heb ik ook niet zoveel gedaan, had ik wel meer willen doen, maar het kwam er niet echt van. Ook het opruimen van mijn archieffoto’s en het bloggen stonden stil. Ik heb nog wel op het laatste nippertje meegedaan aan de fotografie challenge van Laura Vink, voor januari was het onderwerp deuren. Ik ben er niet speciaal voor op uitgetrokken, wat wel de bedoeling is. Maar deuren hebben altijd al mijn belangstelling, dus als de camera mee is en ik zie een mooie deur, wordt hij vastgelegd, challenge of niet. Helaas, de Hall of Fame heb ik niet gehaald. 

Het Fries Museum in Leeuwarden

Dat jullie niet denken dat ik de hele maand op mijn gat gezeten heb, want ik wandelde veel in het bos vlakbij mijn woonhuis en dat deed me goed. Ik ging zowaar elke week naar fitness!!!!! Dat mag wel wat uitroeptekens hebben. De column van Aaf in de Flow nr. 8 van vorig jaar heeft me daarbij geholpen. Gewoon met jezelf de afspraak maken dat je gaat... Ben ook heel benieuwd hoe lang ik dat volhoudt, maar hé, nu al een hele maand! 

Enka in Ede

Verder zagen we de film Bohemian Rhapsody, echt een topfilm! We gingen lekker uit eten, op familiebezoek, op ziekenbezoek, naar Nationaal Park de Hoge Veluwe en het Kröller Müller museum. En ik ben druk bezig met de voorbereidingen voor onze reis naar Marokko in de tweede helft van februari. Ook wordt er flink geleerd, Noors en Frans via de app Duolingo. Dat valt nog niet mee om twee talen tegelijk te leren. Ze zijn zo verschillend en dan leer ik het ook nog vanuit het Engels... Goed voor de bovenkamer, dat wel! Franse les met het vooruitzicht op de zomervakantie, want die gaat hoogstwaarschijnlijk dit jaar weer richting het zuiden in plaats van naar het noorden. 

Leeuwarden

Een kleine update van de afgelopen maand. Hopelijk krijg ik weer wat meer zin om achter de computer te kruipen en mijn fotoarchief in te duiken, want er komt nog steeds meer bij dan dat er verwerkt wordt. 

We zullen zien. Tot later!

Fotografie challenge december

December, de maand van de lijstjes. In de blogpost hiervoor liet ik zien welke foto’s in 2018 op Instagram de meeste likes behaalden, de Best Nine of 2018. De fotografie challenge voor december van Laura Vink is een keuze maken, wat al een hele challenge is, uit de beste foto’s van dit jaar. Beste of mooiste? En wat is het verschil, hoe worden ze beoordeeld? Een prachtig landschap fotograferen vereist iets minder techniek dan een foto maken met bepaalde instellingen om een bepaald effect te bereiken. 

Eén van mijn beste foto’s vind ik de foto hierboven, maar die heb ik al ingestuurd voor de challenge van juli en waarmee ik ook de Hall of Fame gehaald heb. Dus stuur ik die niet nog een keer in.

Nog een andere beste is toch echt de foto die ik maakte voor mijn cursus digitale fotografie met spiegelreflexcamera voor beginners, met de opdracht beweging. De bakfiets. Met Iso 50 en een diafragma van 25, vanwege het schelle zonlicht in combinatie met de langere sluitertijd (1/10sec.) en mee bewegen met de bakfiets, lukt het me deze foto te maken. En ik had geluk met de kleuren, alsof het zo moest zijn, zo mooi op elkaar afgestemd.

Nummer 2 werd de foto waarvoor ik met bijna afgevroren handjes in het donker bij Eemshaven de camera op statief zette en met lange sluitertijden speelde tot ik het gewenste resultaat had (f22, 15 sec.)

De foto van de Watercampus in Leeuwarden werd nummer 3. Ik was zo blij dat het me gelukt was een mooie ster-zon tussen de houten balken door te vangen (f25). Ik ging dus vooral voor de beste met betrekking tot het toepassen van de geleerde technieken. Maar helaas niet best genoeg, ik haalde de Hall of Fame niet. Kijk hier welke foto’s het wel haalden, ze zijn prachtig!

Best 9 of 2018 on Instagram

Beautiful dutch skyline in the polder,
nearby Noordpolderzijl back in the summer of 2016

The beautiful mountain Snøhetta in Dovrefjell Norway, 12 years ago

Dutch North Cape with view over the Waddenzee in Groningen

This one is from our roadtrip through the USA, in May 2016.
Dead Horse Point State Park at sunset

Beautiful sunrise in Groningen,
Landgoed Wilgenheerd, Wehe-den Hoorn 26-07-2016 

Town hall of the beautiful city Mechelen, Belgium,
during the blue hour last weekend of October this year

Beautiful sunset in Hirtshals in the summer of 2015

Hiking along Nyborgfjord, Denmark in August last summer

Another misty morning photo in Lohr am Main. My third contribution to vafotochallenge of November this year

Augustus 2017 in beeld #7

Op de dag dat we vertrokken uit Bergen, klaarde het eindelijk op en zijn we eerst nog met de kabelbaan naar de berg Ulriken geweest. We hadden een mooi uitzicht over de stad en het fjord, wat ons letterlijk in het water gevallen bezoek aan de stad een beetje goed maakte. 

Bergen vanaf Ulriken

Ons volgende adres was camping Myklatun in Øvre Eidfjord. Een heerlijk plekje aan het Eidfjordvatnet, waar we de meeste keren van onze reizen naar Noorwegen wel een paar dagen neerstrijken. 

Onderweg

Eidfjordvatnet

"Ons" plekje aan het Eidfjordvatnet

Øvre Eidfjord

Het weer was hier iets beter en liet zelfs een wandeling naar de Vøringsfossen toe. Dat bewaar ik voor de volgende keer, het zijn alweer genoeg foto’s voor bij deze post ;)

Rivier Olbogo

Beetje vreemd... vervolg

Bijna vijf maanden geleden schreef ik over de vreemd uitziende bloemknop in een vetplant op mijn vensterbank. Lang heb ik niet hoeven wachten op het geheim van de bloemknop. Die was er namelijk niet, of beter gezegd: heeft zich nooit getoond. Vrij kort nadat ik de foto’s had gemaakt schrompelde de knop in... en zo hangt hij nu nog steeds aan de vetplant, hij valt er niet af, hij blijft gewoon lekker verschrompeld hangen... Nou ja! Wel komen er wat nieuwe sprieten de grond uit, ook leuk, maar ik had toch graag geweten hoe de bloem eruit had gezien. Als iemand mij dat kan vertellen, hoor ik het graag. 

Nu heb ik dit weekend iets nieuws vreemds, en nog verschrompeld ook, gesignaleerd in mijn tuin. Wij wonen hier al vrij lang en toen we hier kwamen wonen stond de Ginkgo boom al in de voortuin en die staat er nog. Nog nooit heb ik er vruchten in gehad. Het blad is er nu af en ik zag gisteren ineens iets hangen in de kale boom. Eerst dacht ik nog dat een grapjas er kersen in gegooid had, maar na een inspectie met camera en verrekijker vanuit het huis moest ik tot de conclusie komen dat er wel degelijk echte Ginkgovruchten ofwel Japanse noten in hangen. En er vielen er ook nog een paar uit die ik gelijk heb opgeraapt. 

Even googelen leerde me dat de Japanse notenboom van oorsprong uit China komt, al 250 miljoen jaar geleden ontstaan is, ofwel een levend fossiel is. “De noten of zaden zijn abrikoosvormig met een zilveren gloed (vandaar de naam Ginkgo: gin = zilver; kyo = abrikoos). Als de zaden in het najaar op de grond vallen, begint de vlezige zaadhuid te rotten en valt hij er af, waardoor er boterzuur vrijkomt, wat ruikt als ranzige boter. De inhoud van de zaden, ginnan genoemd, wordt in China en Japan beschouwd als delicatesse, waaraan bovendien tal van heilzame werkingen wordt toegeschreven.” (bron Wikipedia) Alleen de vrouwelijke bomen dragen vrucht en pas na 20 jaar! Dan moet er in de buurt toch ook ergens een mannelijke boom staan. En dan moet er ook nog een insect van de die boom naar onze boom gevlogen zijn... 

Ik heb de vruchten alleen in de verschrompelde status gezien en inderdaad geroken, ze ruiken naar zweetvoeten, tenenkaas. Eén van de vruchten was aangegeten, er zijn blijkbaar (gevleugelde ?) liefhebbers. Volgend jaar ga ik dus goed opletten of ik knoppen en bloemen zie en hopelijk daarna de zilvergroene vruchten. Uiteraard kun je ze poten, maar de moeilijkheidsgraad is gemiddeld en geweldig groene vingers heb ik niet. Dus zijn ze uiteindelijk in de kliko beland... Misschien volgend jaar.