Fotografie challenge december

December, de maand van de lijstjes. In de blogpost hiervoor liet ik zien welke foto’s in 2018 op Instagram de meeste likes behaalden, de Best Nine of 2018. De fotografie challenge voor december van Laura Vink is een keuze maken, wat al een hele challenge is, uit de beste foto’s van dit jaar. Beste of mooiste? En wat is het verschil, hoe worden ze beoordeeld? Een prachtig landschap fotograferen vereist iets minder techniek dan een foto maken met bepaalde instellingen om een bepaald effect te bereiken. 

Eén van mijn beste foto’s vind ik de foto hierboven, maar die heb ik al ingestuurd voor de challenge van juli en waarmee ik ook de Hall of Fame gehaald heb. Dus stuur ik die niet nog een keer in.

Nog een andere beste is toch echt de foto die ik maakte voor mijn cursus digitale fotografie met spiegelreflexcamera voor beginners, met de opdracht beweging. De bakfiets. Met Iso 50 en een diafragma van 25, vanwege het schelle zonlicht in combinatie met de langere sluitertijd (1/10sec.) en mee bewegen met de bakfiets, lukt het me deze foto te maken. En ik had geluk met de kleuren, alsof het zo moest zijn, zo mooi op elkaar afgestemd.

Nummer 2 werd de foto waarvoor ik met bijna afgevroren handjes in het donker bij Eemshaven de camera op statief zette en met lange sluitertijden speelde tot ik het gewenste resultaat had (f22, 15 sec.)

De foto van de Watercampus in Leeuwarden werd nummer 3. Ik was zo blij dat het me gelukt was een mooie ster-zon tussen de houten balken door te vangen (f25). Ik ging dus vooral voor de beste met betrekking tot het toepassen van de geleerde technieken. Maar helaas niet best genoeg, ik haalde de Hall of Fame niet. Kijk hier welke foto’s het wel haalden, ze zijn prachtig!

Best 9 of 2018 on Instagram

Beautiful dutch skyline in the polder,
nearby Noordpolderzijl back in the summer of 2016

The beautiful mountain Snøhetta in Dovrefjell Norway, 12 years ago

Dutch North Cape with view over the Waddenzee in Groningen

This one is from our roadtrip through the USA, in May 2016.
Dead Horse Point State Park at sunset

Beautiful sunrise in Groningen,
Landgoed Wilgenheerd, Wehe-den Hoorn 26-07-2016 

Town hall of the beautiful city Mechelen, Belgium,
during the blue hour last weekend of October this year

Beautiful sunset in Hirtshals in the summer of 2015

Hiking along Nyborgfjord, Denmark in August last summer

Another misty morning photo in Lohr am Main. My third contribution to vafotochallenge of November this year

Augustus 2017 in beeld #7

Op de dag dat we vertrokken uit Bergen, klaarde het eindelijk op en zijn we eerst nog met de kabelbaan naar de berg Ulriken geweest. We hadden een mooi uitzicht over de stad en het fjord, wat ons letterlijk in het water gevallen bezoek aan de stad een beetje goed maakte. 

Bergen vanaf Ulriken

Ons volgende adres was camping Myklatun in Øvre Eidfjord. Een heerlijk plekje aan het Eidfjordvatnet, waar we de meeste keren van onze reizen naar Noorwegen wel een paar dagen neerstrijken. 

Onderweg

Eidfjordvatnet

"Ons" plekje aan het Eidfjordvatnet

Øvre Eidfjord

Het weer was hier iets beter en liet zelfs een wandeling naar de Vøringsfossen toe. Dat bewaar ik voor de volgende keer, het zijn alweer genoeg foto’s voor bij deze post ;)

Rivier Olbogo

Beetje vreemd... vervolg

Bijna vijf maanden geleden schreef ik over de vreemd uitziende bloemknop in een vetplant op mijn vensterbank. Lang heb ik niet hoeven wachten op het geheim van de bloemknop. Die was er namelijk niet, of beter gezegd: heeft zich nooit getoond. Vrij kort nadat ik de foto’s had gemaakt schrompelde de knop in... en zo hangt hij nu nog steeds aan de vetplant, hij valt er niet af, hij blijft gewoon lekker verschrompeld hangen... Nou ja! Wel komen er wat nieuwe sprieten de grond uit, ook leuk, maar ik had toch graag geweten hoe de bloem eruit had gezien. Als iemand mij dat kan vertellen, hoor ik het graag. 

Nu heb ik dit weekend iets nieuws vreemds, en nog verschrompeld ook, gesignaleerd in mijn tuin. Wij wonen hier al vrij lang en toen we hier kwamen wonen stond de Ginkgo boom al in de voortuin en die staat er nog. Nog nooit heb ik er vruchten in gehad. Het blad is er nu af en ik zag gisteren ineens iets hangen in de kale boom. Eerst dacht ik nog dat een grapjas er kersen in gegooid had, maar na een inspectie met camera en verrekijker vanuit het huis moest ik tot de conclusie komen dat er wel degelijk echte Ginkgovruchten ofwel Japanse noten in hangen. En er vielen er ook nog een paar uit die ik gelijk heb opgeraapt. 

Even googelen leerde me dat de Japanse notenboom van oorsprong uit China komt, al 250 miljoen jaar geleden ontstaan is, ofwel een levend fossiel is. “De noten of zaden zijn abrikoosvormig met een zilveren gloed (vandaar de naam Ginkgo: gin = zilver; kyo = abrikoos). Als de zaden in het najaar op de grond vallen, begint de vlezige zaadhuid te rotten en valt hij er af, waardoor er boterzuur vrijkomt, wat ruikt als ranzige boter. De inhoud van de zaden, ginnan genoemd, wordt in China en Japan beschouwd als delicatesse, waaraan bovendien tal van heilzame werkingen wordt toegeschreven.” (bron Wikipedia) Alleen de vrouwelijke bomen dragen vrucht en pas na 20 jaar! Dan moet er in de buurt toch ook ergens een mannelijke boom staan. En dan moet er ook nog een insect van de die boom naar onze boom gevlogen zijn... 

Ik heb de vruchten alleen in de verschrompelde status gezien en inderdaad geroken, ze ruiken naar zweetvoeten, tenenkaas. Eén van de vruchten was aangegeten, er zijn blijkbaar (gevleugelde ?) liefhebbers. Volgend jaar ga ik dus goed opletten of ik knoppen en bloemen zie en hopelijk daarna de zilvergroene vruchten. Uiteraard kun je ze poten, maar de moeilijkheidsgraad is gemiddeld en geweldig groene vingers heb ik niet. Dus zijn ze uiteindelijk in de kliko beland... Misschien volgend jaar.

Passing Murals... in Leeuwarden

De BlokhuisPoort Leeuwarden

Vorige week zaterdag toog ik met een aantal andere fotoclubleden naar de culturele hoofdstad van Europa, Leeuwarden. In een aantal blogjes zal ik iets delen van wat we daar zoal zagen. Vandaag een drietal foto’s van De BlokhuisPoort, voormalig gevangenis, nu een stichting met een cultureel bedrijvencentrum. We kregen daar een rondleiding onder leiding van een oud-bewaarder. Er was een Etsy markt en verschillende andere activiteiten. Achteraf realiseer ik me dat ik ondanks het grote aantal foto’s dat ik genomen heb, toch best ook wat vergeten ben te fotograferen. Zo gaat dat soms. Deze foto’s zijn van kleur en kunst in De BlokhuisPoort.

Fotografie challenge november

Genoeg gelegenheid gehad in november zou je zeggen, maar ik vind het resultaat van mijn mist foto's wat tegenvallen. Mijn eerste poging om ochtendmist vast te leggen mislukte behoorlijk. Misschien dat iemand het destijds al gezien heeft in mijn Stories op Instagram. Ik ging vroeg uit de veren, dik aangekleed op pad en... ik was niet de enige. De andere fotograaf probeerde een stel op de foto te zetten, de dame van het stel was zwanger en laten ze nou precies gaan staan op de plek die ik van te voren uitgekozen had vanwege de compositie in het landschap. En de hoeveelheid mist was al minder dan ik had gehoopt. En verdween verder en verder naarmate ik wachtte en wachtte... totdat ze eindelijk klaar waren. Mijn mist was inmiddels ook klaar ofwel zo goed als verdwenen. Toen het drietal van “mijn” plek verdwenen was, heb ik toch wat foto’s gemaakt... helaas met het drietal in beeld, want ze gingen uitgebreid verder precies in “mijn” zicht... Oh!!!! Of dat heel erg is, valt te bezien, de personen geven mijn foto meer diepte. Maar er was nauwelijks nog mist, wel een mooi diepte gevend patroon in de wolken. Het is best een mooie foto geworden, maar goed, het was nou niet bepaald hoe ik het plaatje voor ogen had...

Daarna was er nog een ochtend met perfecte mist en een prachtige zon zonder stralen. Een grote geel-oranje bal in een witte deken van mist boven de weilanden... En ik moest werken... en had mijn camera daarom niet bij me... Oh!!!! De volgende dag was ik vrij, maar helaas het tafereel herhaalde zich niet, geen zon te bekennen. Ik had wel geluk bij de Esvelder beek, daar stond net een zilverreiger in “mijn” zicht... geoorloofd! Dat leverde nog een aardig plaatje op. 

De mist verdween echter snel en toen ik als een gek nog naar een andere locatie ben gesjeesd, was de meeste magie verdwenen. Er waren wel veel dauwdruppels te zien, maar dat is natuurlijk mist in vloeibare vorm, dus ongeschikt om in te sturen, denk ik.

Er stak de laatste week een straffe oostenwind op, die niet alleen guur was, maar ook alle mogelijke mist onmogelijk maakte. Tot gisteren, maar helaas was ik toen niet in de gelegenheid om er foto’s van te maken vanwege een foto uitje met de fotoclub waar ik me sinds kort bij heb aangesloten. In de auto naar Leeuwarden, de locatie van het super leuke uitje, zag ik de mist over de weilanden aan me voorbij gaan... Oh!!! Maar... in de culturele hoofdstad van Europa, waar we in september ook al waren, staan twee fantastisch mooie beelden bij het station, omgeven door een kunstmatige mist, maar hé, het is wel mist. Dus schoot ik alsof mijn leven ervan af hing en was heel tevreden met dit resultaat, die als tweede foto ingestuurd gaat worden.

Op de laatste dag van onze zomervakantie heb ik nog wel een heel aardige foto gemaakt in Lohr am Main,  waar in de vroege ochtend prachtige mist over de Main trok. Deze vond ik net goed genoeg om een gok mee te wagen.

Ben weer benieuwd, nog zes nachtjes slapen...

Edit: ik haalde de Hall of Fame helaas niet met mijn mistfoto's. Kijk even welke prachtige foto's er wel in staan, zeer de moeite waard!