Een weekend in november vorig jaar,
naar Medemblik en Wieringerwerf.
Het mentoraat fotografie dat ik vorig jaar
volgde bij Pieter van Leeuwen, ging niet zonder slag of stoot en dat kwam voornamelijk
door de Corona maatregelen. Onze besprekingen vonden grotendeels plaats via
Zoom. Gelukkig kon de slotavond wel weer in levende lijve gehouden worden.
Ook voor het uitvoeren van straatfotografie
waren de maatregelen niet heel handig. Maar ik ben tot een eindresultaat
gekomen. Hier liet ik al eerder werk zien van mijn zoektocht naar meer rust in straatfotografie.
Deze foto’s wil ik ook nog laten zien, ze waren onderdeel van mijn eindpresentatie. De straatfoto van Zutphen heb ik al eens eerder laten zien, als bijvangst, maar
het is natuurlijk gewoon echt straatfotografie.
Het doel om meer rust in de straatfoto’s te
brengen is geslaagd, hoewel dat natuurlijk niet altijd lukt. Maar ik ben
tevreden met de resultaten, heb veel geleerd en heb er plezier aan beleefd.
Dat is misschien nog wel het belangrijkste.
In deze sobere januarimaand pik ik de draad weer op van de maanden van 2017 in beeld brengen. In augustus 2017 verbleven we de laatste week van onze vakantie
op Tårup Strand Camping. Op 14 augustus luierden we wat op de camping, bezochten we de haven van Nyborg en aten daar
een mega ijsje. In Denemarken zijn ze niet kinderachtig met de hoeveelheid ijs.
De palmen in de haven en het mooie weer doen tropisch aan, terwijl we toch echt
in het noorden zijn.
Op 15 augustus bezochten we Valdemars Slot in Svendborg en hadden we een heerlijke lunch in het restaurant van het slot.
Hoewel ik in het vierde kwartaal het gevoel
had dat dagen van werken, eten, slapen en weer werken, een eentonig patroon vormden,
zie ik nu ik erop terugkijk, dat het wel meevalt.
Ik ging op pad met de camera naar Deventer en
tweemaal naar Amersfoort, waar ik een expositie in het Rietveldpaviljoen en één
in Kunsthal Kade bezocht. We hebben verschillende wandelingen gemaakt,
waaronder het Klompenpad het Leuvensche pad.
We gingen een weekend naar Wieringerwerf en
Medenblik, waar we Sinterklaas zagen aankomen in zijn stoomboot en lekker
toerist in eigen land waren.
Het was nog lang zacht weer, waardoor er nog
tot in oktober bloemen in de tuin en langs akkers bloeiden. Ik vond weer
fotogeniek roest op het industrieterrein.
Ik bracht een bezoek aan Galerie Zuid om een
lijst op te halen voor een aanstaande foto expositie in Museum Lunteren.
Tenminste, als de Corona maatregelen worden ingetrokken en ze weer open mogen.
Kortom, dat saaie viel nog wel mee. Nu geniet
ik van twee weken vakantie. Uitrusten, leuke dingen doen, dingen doen waar ik
meestal niet aan toe kom, zoals bloggen. En eens kijken naar het volgende jaar,
voorzichtig plannen maken voor vakanties.
Wat zal 2022 brengen?
Wat het ook mag zijn, ik
wens iedereen een mooi liefdevol
nieuw jaar in goede gezondheid.
Terwijl de eerste maand van het vierde
kwartaal alweer bijna voorbij is, kom ik achteraan sjokken met het derde
kwartaal van Instagram Stories. Bloggen, het komt er niet van. De vraag
rijst of ik ermee door moet blijven gaan of niet. Helemaal loslaten voelt ook
niet goed. Dus plaats ik toch weer een bericht. Wie leest dit eigenlijk nog,
vraag ik me af.
In het derde kwartaal bezocht ik Museum Nairac en Coda Apeldoorn. We gingen voor het tweede achtereenvolgende jaar op zomervakantie in eigen land, wederom naar Groningen. Ik maakte weer appelmoes van de campingappels, we bezochten Groningen stad en het Forum. We fietsten en wandelden door het Groninger landschap, en liepen een deel van het Noaberpad door Duitsland. We bezochten pittoreske dorpjes, verschillende oude kerkjes, klooster Ter Apel en Keramiekmuseum Princessehof in Leeuwarden. Maar er was ook tijd voor lezen en luieren. In september deden we voor het eerst een Hap- en traproute, wat zeer goed beviel. De dagen zijn voorbij gevlogen, zeker nu ik erop terugkijk. We maken ons op voor de rest van het jaar, de herfst, Kerst, de winter. Op naar weer een nieuw jaar. Waar blijft die tijd toch?