Fotografie challenge oktober

Voor de fotografie challenge van oktober is het onderwerp huisdieren... en laat ik die nu net niet hebben... Ik heb wel een schoonhond (de hond van mijn schoonmoeder) en wat buurtkatten. Geen eigen huisdier verkleint wel de kans op goede momenten om een mooie foto te maken. De buurtkatten kijken me altijd van grote afstand argwanend aan, ik voer vogels in onze tuin (ook een soort huisdieren toch) en daar hebben de buurtkatten het nogal eens op voorzien. Meestal is een strenge blik of wat morrelen aan de deurklink voldoende om duidelijk te maken dat ze geen vogeltjes mogen vangen. Maar het blijft onweerstaanbaar voor ze om de vogeltjes te begluren. Ook de waterbakjes voor de vogels lokt de buurtkatten, blijkbaar is het water daarin het lekkerste van de hele buurt, ze drinken er altijd gretig uit. Ondanks het bezoek van de buurtkatten aan onze tuin, is het me niet gelukt ze fatsoenlijk vast te leggen. Te ver weg, teveel bewogen, te snel foetsie...

Volgend slachtoffer was de schoonhond, maar ach, laat hij nu net in oktober echt slachtoffer zijn en onder het mes moeten. Voordeel was de narcose, daar was hij lekker rustig van, maar heel fotogeniek was hij niet met de plastic kap die hij om moest. Toen ik hem naar de dierenarts bracht (mijn schoonmoeder kan dat niet meer), heb ik nog een poging gewaagd, maar hij had duidelijk in de gaten dat er iets ging gebeuren, waar hij heel onrustig, lees beweeglijk richting uitgang, van werd. Ofwel bewogen foto’s. 

Ik ben ervan uitgegaan dat de buitenvogels niet tot de huisdieren gerekend worden, dus spitte ik mijn archief door. Dat was ook al niet zo’n succes. Ik heb hele leuke foto’s van een boxer gemaakt, maar dat is weer langer dan zes maanden geleden en ook beter gelukte foto’s van de schoonhond waren te oud... Op Corfu heb ik heel veel katten gefotografeerd, en daar zaten een paar exemplaren tussen die ermee door kunnen. Niet helemaal de bedoeling, want dat is natuurlijk dat je eropuit gaat om foto’s voor het thema te maken. Door drukte had ik ook al geen zeeën van tijd in oktober, dus ik moet het doen met de katten van Corfu en Skippy met kraag. Niet geschoten is altijd mis, dus ik stuurde ze toch in, maar geen Hall of Fame dit keer. Kijk even bij welke foto’s het wel gehaald hebben, ze zijn zeer de moeite waard. Nieuwe maand, nieuwe kansen!

Strepen niet gehaald

Helaas heb ik de Hall of Fame niet gehaald met mijn strepenfoto’s. Heb ik er iets van geleerd? Ja, al doende leer je altijd weer iets bij. En misschien had ik toch mijn eerste ingeving moeten volgen door deze foto te plaatsen? 

Watercampus Leeuwarden

Over een eerste ingeving moet je niet nadenken, dat deed ik dus wel en dacht dat het te weinig met het onderwerp strepen te maken had. Na het zien van de foto’s die de Hall of Fame wel haalde, dacht ik: had ik mijn eerste ingeving maar gevolgd. Nog iets geleerd dus. 

In zwart-wit...

Ik heb er in ieder geval veel lol aan beleefd en dat is het belangrijkste. Het volgende onderwerp is huisdieren. Dat gaat nog een hele uitdaging worden, zonder eigen huisdieren. Nieuwe maand, nieuwe kansen!

Fotografie challenge september

Strepen! Als je erop gaat letten, zie je ze overal. Maar de leukste zag ik, zonder te zoeken, zo ineens voor me opduiken. Deze sokken dus. Ik stond te luisteren naar een historicus en de man voor mij zat naar hetzelfde verhaal te luisteren. Ineens viel mijn oog op zijn sokken, ze waren verschillend... hé, en één ervan is nog gestreept ook... klatsklats. Pas later toen ik de foto terug zag op mijn (nieuwe!) pc, zag ik dat ze toch bij elkaar horen. De strepen zijn die van de op de andere sok afgebeelde bijtjes. Coole sokken! Deze foto moest ik echt insturen.

Tijdens een middagje fotografen in de oude kantine van Enka in Ede op Open Monumentendag, kregen we het advies om ook eens te gaan kijken bij De Fietser, gevestigd in één van de gerenoveerde oude hallen van Enka. Je kunt daar wat drinken en een taartje eten, er is een klein en erg leuk fietsmuseum en je kunt er een aantal merken fietsen testen. En... er waren veel fotogenieke strepen. Zoals deze van de testbaan en van strepen die door het hele pand heen over de vloer lopen.

Ook hing er een grote klos kunstgaren, dat was één van de producten die hier vroeger door Enka werd geproduceerd. Kunstgaren mét strepen. Het viel nog niet mee om hier een behoorlijke foto van te maken, omdat ik last had van de reflectie van het glas waarachter de klos hing. Het glas zorgt wel voor een leuk bokeh effect van de lampen achter me. Uiteindelijk heb ik alleen de foto van de testbaan ingestuurd. Door de scherptediepte sprong hij eruit voor mij.

De palen van Noordpolderzijl zijn altijd fotogeniek én hebben strepen. Deze foto kwam met gemak door mijn voorselectie. Tijdens de lunch in het café ‘t Zielhoes ging aan de andere kant van het raam buiten op het terras een fietser zitten. Strepen!! Ik heb als een voyeur zijn sokken en kraagjes gefotografeerd. Ik voelde me een beetje opgelaten, hij had het niet in de gaten en het mag niet meer zonder toestemming volgens de nieuwe privacywet. Maar ik deed het toch en dat maakte het weer lekker spannend. De foto is heel anoniem gebleven, maar mocht de persoon zich op de foto herkennen en de foto verwijderd willen hebben, dan hoor ik het wel. Twee foto’s van ongeveer hetzelfde onderwerp wilde ik niet. De coole sokken wonnen het van het streep tenue van de fietser.

De pipowagen getrokken door een oldtimer tractor werd gespot tijdens onze vakantie in de bergen. Het was er één van een hele stoet, lastig te fotograferen met bochten in de weg en andere weggebruikers die er dan weer niet op hoefden te komen, maar het lukte me toch een foto te maken. Later zag ik pas dat hij voldoet aan het onderwerp strepen. Deze stuurde ik niet in, maar stond wel in mijn voorselectie.

En dan nog de kalebas. Is het je ooit opgevallen dat sommige kalebassen strepen hebben? Ik bedoel bewust opgevallen? Mij eigenlijk niet, tot nu. Strak gefotografeerd op een witte ondergrond kwam hij wel in de voorselectie maar er niet doorheen.

Kiezen is zo lastig, daarom hang ik er een heel verhaal over op met de uiteindelijke vraag: hoe hadden jullie gekozen? En hoe zou dat voor Laura Vink zijn, zij moet kiezen uit al die inzendingen... dat lijkt me echt een moeilijke klus. Ze heeft een heel blogbericht gewijd aan de fotografie challenge, waarom je er nog niet in staat en waarom je dus vooral wel mee moet doen als fotografie je hobby is, ook als je nog maar net begonnen bent. Je leert zoveel van gewoon doen, daar heeft ze echt gelijk in. Het artikel vind je hier. Hopelijk haal ik de Hall of Fame weer met één van de drie ingezonden foto’s. Dat zou tof zijn!

Tot later maar weer!


P.S.: Ik word niet gesponsord door de in dit bericht genoemde bedrijven/personen.

 

Nieuwe update...

Eindelijk, eindelijk was daar de nieuwe pc! Eerst wikken en wegen wat voor soort en met welke capaciteiten en mogelijkheden, ben er een halve IT-er van geworden. Dan  wachten op levering en daarna nog alles installeren wat nog niet geïnstalleerd was. Orde scheppen in de mailchaos, en... eindelijk al mijn vakantiefoto’s uploaden! En dat zijn er veel, te veel, ik vraag me werkelijk af waar ik soms mee bezig ben. Ik bedoel, tien foto’s van hetzelfde uitzicht... op dat moment vond ik ongetwijfeld dat ik daar alle reden voor had, maar nu... Het opruim- en uitzoekwerk kan beginnen. Klein voorproefje bij dit blogbericht. 

Makartsteg brug in Salzburg

Maar wat nog veel belangrijker was, de strepenfoto’s! Ik wilde zo graag nu wel meedoen met de VA fotografie challenge, die van september met het onderwerp "gestreept". Ik zocht ze, zag ze, fotografeerde ze en zag ze onderhand ook als ze er niet waren. Kortom, die pc moest klaar vóór 26 september.  En dat is gelukt! Ik kan mijn foto’s insturen. Later meer daarover. 

Heerlijke muziek van straatmuzikanten in Salzburg

Naast werken, huishouden en andere verplichtingen, gingen wij nog een kort weekend naar Groningen, en de laatste dag van dat weekend naar Leeuwarden. Ik deed het weekend inclusief workshop pottenbakken (op zo’n draaischijf, kleileuk!) kado aan Keukenprins voor zijn verjaardag. Alles geheim gehouden, dat viel nog niet mee, maar het lukte me mijn mond niet voorbij te praten. Ineens kreeg hij de mededeling dat hij de volgende dag niet ging werken maar van een ontbijtje in Groningen ging genieten.  Hij vond het een super kado en ik kon er zelf heerlijk van meegenieten. Ook daarover later meer.

Mooie luchten boven en mist tussen de bergen op de avond
van 2 augustus in Winkl, Duitsland

De Obersee, Berchtesgaden Nationalpark, Duitsland

Dat was het wat betreft de update, dus... tot later!

Mooie bloemen op de Untersberg, op de grens van Duitsland en Oostenrijk

Parelmoervlinder met teek op de Mordau alm, Duitsland

Update

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een blogbericht gepost heb. Tijd voor een update. Eind juli, vlak voordat we op vakantie zouden gaan begaf mijn computer het, je weet het nog wel, die dagen dat het 38 graden was. Oververhit?? Nee, maar wel een hardware mankement waardoor ik echt niks noppes nada met het ding kon beginnen. Ach, wat gaf het, we gingen toch op vakantie. Vier weken lang en we hebben het heerlijk gehad. Eens een keer niet naar het magische Noorden, want dat blijft het voor ons wel, magisch, zeker ook door de sfeer. Je kunt de sfeer in Scandinavië niet makkelijk vergelijken, de sfeer in Zuid Duitsland en Oostenrijk, waar de reis dit keer heen ging, is werkelijk totaal anders. Dus geen vergelijk, dat zouden appels en peren worden. 

Winkl, aan de voet van de slapende heks

Bergtoppen hike

Ramsau, Berchtesgaden, Duitsland

Zuid Duitsland en Oostenrijk dus. We zijn op een heen- en terugreis overnachting na, maar op twee campings geweest en hebben van daaruit de omgeving verkend. Prachtig berglandschap! Veel te doen en veel wandelmogelijkheden. Dat hebben we dan ook volop gedaan, bijna altijd steil omhoog met een fantastisch uitzicht en een berghut voor de innerlijke mens als beloning. Na een paar dagen spierpijn kregen we meer conditie (en vast ook meer spieren;). Boven in de bergen was het altijd aangenamer dan in het dal, want ook wij hadden te maken met de hoge temperaturen van deze zomer. Wij zijn zelfs afgevallen, in gewicht dan, kun je nagaan hoe hard wij gewandeld hebben, haha! Heerlijk was het, we kregen daar een soort hikers high van (i.p.v. een runners high). Het bakbeest (camera) werd overal mee naar toe en mee naar boven gesleept, ik maakte dus mega veel foto’s en filmpjes. Dat filmen moest op een gegeven moment met de compactcamera, want de geheugenkaart van het bakbeest dreigde vol te raken.

Krimml watervallen, Oostenrijk

Grossglockner, hoogste berg van Oostenrijk

En dan moest er ook nog wat beeldmateriaal verzameld worden voor de Instagram verslaving, Stories. Keukenprins dacht er het zijne van... Ik ben digitaal nog niet zo goed onderlegd dat ik foto's vanaf mijn camera naar de smartphone kan sturen, dus ja, als je dan toch zo nodig op Instagram moet laten zien wat je aan het doen bent, moet ook die smartphone erbij gehaald worden om te fotograferen en te filmen. Ik heb het vorig jaar ook gedaan en ik heb er zelf veel lol aan beleefd, zeker ook aan het terugkijken, het geeft zo’n leuk beknopt beeld van je vakantie. Vandaar dit jaar op herhaling.

Treppe ins Nichts, Dachstein, Oostenrijk

Dachstein, Oostenrijk

Eenmaal thuis had ik de foto’s natuurlijk het liefst gelijk op de computer gezet, maar helaas... die deed het natuurlijk niet vanzelf ineens weer. Eerst nog uitpakken, bergen was wegwerken en weer aan het werk... Ik moet nog even geduld hebben. Dus bij dit verhaal wat foto’s van niet al te beste kwaliteit, gemaakt met de smartphone, ik heb niet zo’n heel luxe ding. Ondertussen wordt er gewerkt aan de computer.

Jägersee, Oostenrijk

Pad om de Jägersee

Jägersee

Dan was ik natuurlijk nog bezig met de foto’s van vorig jaar... en ik ben van plan dit project van Maand in beeld gewoon lekker af te maken, al wordt het volgend jaar voordat ik bij december 2017 ben. Intussen had ik meegedaan aan de Fotografie challenge van Laura Vink van de maand juli, mooie muur met voorbijganger. De moeite die ik heb gedaan om een leuke selfie te maken werd beloond met een plaats in de Hall of Fame, dat vind ik echt supertof! Door de computer crash heb ik helaas niet aan de challenge van augustus kunnen meedoen. In september nieuwe kansen.

Tappenkarsee, Oostenrijk

Tappenkarsee

Tappenkarsee, vanaf Tappenkarseehütte

Natuurlijk heb ik zoals ieder jaar weer mega veel goede voornemens voor na de vakantie en zit ik vol energie om die ook tot uitvoer te brengen. Of dat slim is, al die voornemens, zal de tijd leren, maar ik kan het niet laten, het gaat zo ongeveer vanzelf. Tijdens de vakantie wordt die bovenkamer zo heerlijk gereset en komt alles op orde, vooral ook wat ik anders wil doen. Heb jij dat ook?

Lohr am Main, Duitsland

Goed, dat was het wel zo’n beetje, althans wat ik hier kwijt wil ;) Een grote lap tekst met een paar middelmatige foto’s. Knap als je je aandacht erbij hebt weten te houden, daar dank ik je dan ook hartelijk voor. Tot later!

(P.S. Dit blogbericht werd gemaakt op mijn Chromebook)

Dahlia's

Vrijdag de 13e juli gingen we naar de Pluktuin in Voorthuizen. Wat een feest, zoveel moois dat geplukt mocht worden. Het werd een bosje lievelingsbloemen, dahlia’s. Je kunt er in de boomgaard ook nog lekker thee drinken en zelf je fruit plukken. Als je eens in de buurt bent, zeker de moeite van een bezoekje waard.

Augustus 2017 in beeld #5

Onderweg naar Bergen bezochten we het Hardanger Maritiem Museum, waar ik zelf een bootje maakte en te water liet, en waarmee ik figuurlijk ons oorspronkelijke doel voor het bezoek aan deze regio ook liet varen, nl. wandelen naar Folgefonna gletsjer. Het regenachtige weer was teveel spelbreker, dus wijzigden we onze plannen, maar daarover later meer. Eerst een paar plaatjes van 5 augustus 2017.