Mentoraat fotografie #2

De motivatie om te fotograferen voor het mentoraat daalde afgelopen weken behoorlijk. Eerst waren de winkelstraten te vol met mensen vanwege de naderende feestdagen en het leek erop dat inkopen doen belangrijker was dan de Covid-19 regels naleven. Ik heb deze drukte gemeden, dus niet kunnen fotograferen voor mijn thema straatfotografie. Daarna was het uitgestorven vanwege de zwaardere maatregelen, waardoor de winkels hun deuren moesten sluiten. Alweer niet ideaal voor straatfotografie. 

Ik heb een poging gewaagd, dat leverde welgeteld één exemplaar op waar ik tevreden over was. Ik ontdekte toen een paar verborgen hoekjes in mijn eigen woonplaats en dat leverde wat leuke urbex foto’s op. Die zijn niet geschikt voor mijn thema voor het mentoraat, maar best aardig gelukt. Ik zal ze later nog eens hier posten.

Dus ik ben het archief ingedoken op zoek naar geschikt materiaal. Er waren nog wel wat oude foto’s die ik kon gebruiken en waarop ik me kon uitleven in Lightroom om er toch een rustige(re) foto van te maken.

Bijna allemaal vierkant, bijna allemaal zwart-wit en eigenlijk allemaal best frontaal. 

Augustus 2017 in beeld #10

 

Weer even terug naar 2017, het verhaal hieraan voorafgaande lees je hier.

De volgende dag begon zonnig, dus we stonden vroeg op en liepen naar de gletsjer, de Bondhusbreen, voor zover mogelijk was. Op een gegeven moment werd het klauteren. Volgens een jongeman hadden we vanaf de plek waar we stonden prima uitzicht en werd het hogerop niet beter. Dus genoten we van ons behaalde doel met uitzicht en keerden weer om. Precies op tijd, want achter ons trok de bewolking helemaal dicht en tegen de tijd dat we terug waren bij onze Puck was het weer grijs en regenachtig. Maar... ons doel was behaald. Nu konden we met een gerust hart terug naar het zuiden rijden. En dat deden we ook. Na twee weken te veel regen, was het tijd voor zonneschijn. 

Mentoraat fotografie #1

 Vóór de zomer heb ik me opgegeven om deel te nemen aan een mentoraat onder leiding van Pieter van Leeuwen.

Ik had eigenlijk één doel, binnen twee onderwerpen. Het doel is meer rust in de foto’s brengen. Minder “ruis” en minder (felle) kleuren. De onderwerpen die ik had gekozen waren stilleven/interieur of straatfotografie.

Ik koos voor de straatfotografie. Eigenlijk was stilleven/interieur een makkelijker onderwerp geweest, gezien de Covid-19 maatregelen. Maar ik koos voor straatfotografie omdat daar meer uitdaging in zit. Dan zijn de dingen niet naar je hand te zetten zoals bij stillevens.

Naar aanleiding van mijn eerdere werk van straatfotografie, kreeg ik dingen mee om rekening mee te houden en om aan te werken:

• zoeken naar een rustige achtergrond (dat geeft veel beperkingen, want die zijn moeilijk te vinden op plekken waar dan nog wel iets gebeurt)
• proberen vanuit één locatie het te laten gebeuren, maar zien wat er zich voor de lens gaat afspelen (dat werkt voor mij niet, te weinig geduld voor)
• werken in zwart-wit en in het vierkant (dat is goed te doen, een uitdaging in het leren weglaten van o.a. kleur)
• meer frontaal fotograferen (wat niet meevalt met straatfotografie)

Dit zijn de eerste resultaten:

Je ziet het, ik ben er nog lang niet...

Jachtslot St. Hubertus - Architectuurfotografie

 

Op een prachtige dag in september bezocht ik met een aantal andere leden van de fotoclub het Jachtslot St. Hubertus in Park De Hoge Veluwe. Het doel was architectuurfotografie. We kregen een rondleiding in het jachtslot met gelegenheid te fotograferen. We hadden een uur de tijd, wat natuurlijk veel te kort is om alles naar wens vast te leggen. Gelukkig was er ook buiten genoeg moois om te fotograferen. Een kleine impressie.

Landgoed Klein Bylaer december 2016

 

Foto’s nog gemaakt met mijn Sony compact cameraatje op Landgoed Erica Noord in december 2016. Ik heb een hele lijst met mapjes van Landgoed Erica Noord en Zuid. Ik doe een nieuwe poging foto’s opruimen. Deze vond ik te mooi om alleen maar op te ruimen.

Vakantie in eigen land

 

Alweer een week thuis. Vaak lijkt het alsof je nooit bent weggeweest, de eerste werkweek na de zomervakantie. Maar dat zijn we wel, drie weken in eigen land, op dezelfde camping. Een keuze gemaakt vanwege het Covid-19 virus. Want anders waren we waarschijnlijk weer richting Scandinavië gegaan en hadden we daar rondgetrokken.

Het is ons geenszins tegengevallen. We zijn fan van provincie Groningen en zelfs na deze drie weken zijn we nog niet uitgekeken. Op onze vertrouwde en favoriete camping Lentemaheerd is het goed vertoeven, en van daaruit kun je alle kanten op. We hebben gewandeld, iets minder dan we van plan waren door de hitte, gefietst, veel pittoreske dorpjes bezocht, heerlijk gegeten, een uitstapje naar het Duitse eiland Borkum gemaakt en gerelaxt. Kortom, we hebben genoten. Drie weken vakantie in eigen land, wie had dat ooit gedacht.

Instagram

Vier jaar geleden begon ik met Instagram. Inmiddels heb ik 295 foto’s geplaatst en nog veel meer in de vorm van Mijn Verhaal of Stories, net hoe jet het wilt noemen. Het is makkelijk en snel. Misschien wel iets te snel, vluchtig. Het verdwijnt weer na 24 uur, tenzij je er een Hoogtepunt van maakt. Toch vind ik het leuk om een verhaal te maken. Vooral tijdens vakanties is het een snelle manier om direct iets neer te zetten en ik vind het leuk om later terug te kijken. Ik bewaar natuurlijk wel alles ;-) Het fotoarchief blijft uitdijen. Hier een aantal foto’s genomen voor Mijn Verhaal van dit jaar.