Twentse Welle in Enschede

Naar aanleiding van een tip van De tante van Tjorven zijn wij gisteren naar het museum Twentse Welle in Enschede geweest. Gevestigd in Het Rozendaal, een prachtig gebouw van eigentijdse architectuur en overgebleven delen van de oude textielfabriek Het Rozendaal.

De tentoonstelling "Ontrafel" gaat over breiwerk in de mode. Dat breien trutterig, ouderwets en saai zou zijn wordt in deze tentoonstelling ontrafeld. Mode van beroemde ontwerpers vanaf de jaren 20 tot nu, industriële breitechnieken van de 18e en 19e eeuw, sculpturaal breiwerk, het is er allemaal te zien tot en met 4 maart 2012.



Lingerie, huispyama uit ± 1930 en onderjurk handgebreid
uit ± 1940-1950, beide van wol

Rechts: japon en jas van zijde, ontwerp Chanel,
uit ± 1920-1922
Links: jasje, top, rok en kousen in ruitmotief,
gebreid van katoen/kunststof,
ontwerp Vandevorst, 2001-2002



Sculpturaal breiwerk



Sweater, handgebreid wol en mohairwol,
ontwerp Sandra Backlund, 2007-2008



Tricot, van Franse en Engelse ontwerpers



Van ontwerpers Yohji Yamamoto, Chanel,
Peter Pilotto en Benetton

In de omgeving van het museum laat het zich makkelijk raden dat er een tentoonstelling is die iets te maken heeft met breien. Veel wildbreiwerk en rond de toren van het museum hangt een 571 meter lange sjaal.

In het restaurant zijn mooie klossen wol te zien. Er ligt zelfs een breiwerkje klaar waar je zo mee verder kunt gaan, mocht je zin hebben.

Naast de tentoonstelling "Ontrafel" zijn er diverse collecties te zien, die samen “ Het grote verhaal” vormen. Een reis door de tijd van Twente, vanaf de laatste ijstijd tot nu. Onder andere natuurhistorie, geologie, streekcultuur en streektaal komen aan bod.



Slobeend



Knipmuts

En natuurlijk de textielindustrie. Prachtige oude machines uit vervlogen tijden staan tentoongesteld.

Door een vrijwilliger, die zelf in het begin van de jaren 60 in een textielfabriek gewerkt heeft, werd een machine in bedrijf gesteld. Met een snelheid van 65 km per uur schieten er twee spoelen door de machine heen, wat een oorverdovend kabaal veroorzaakte. Het resultaat was een damast tafelkleed met Jacquardmotief. Genoemd naar Joseph Marie Jacquard, uitvinder van het programmeerbare weefgetouw. Door middel van ponskaarten ontstaat een bepaald motief.

In de bloeitijd telde Twente ongeveer 160 textielfabrieken, waar ongeveer 80 procent van de beroepsbevolking werkzaam was. Toen de textielindustrie in de jaren 70 inzakte, ontstond er grote werkeloosheid. Veel bedrijfspanden zijn toen gesloopt. Gelukkig zijn er nog wat gebouwen behouden gebleven.

Het museum staat in de wijk Roombeek. Na de vuurwerkramp in 2000 is deze wijk helemaal vernieuwd. Daarbij zijn de behouden gebleven textielfabrieken gerenoveerd en hebben nieuwe bestemmingen gekregen. Zoals de Menko watertoren toen ten behoeven van Menko spinnerij, weverij en ververij, nu zijn er appartementen en twee basisscholen in gehuisvest.

Prachtige architectuur, waarbij De Eekenhof bij mij met stip bovenaan staat. Wat een fantastisch mooi gebouw. Je waant je gelijk in de jaren 20, ik zie David Suchet in de persoon van Hercule Poirot al rond schuifelen in dit gebouw. We hebben maar een klein stukje van de wijk gezien, maar we komen zeker nog een keer terug op een mooie zomerdag om er doorheen te wandelen.