donderdag 19 juni 2014
zaterdag 14 juni 2014
Wandelperikelen
In
2002 begonnen wij aan de GR57, deze Grande Randonnée loopt van Luik naar Diekirch in
Luxemburg, door de vallei van de rivier de Ourthe.
 |
| Bewegwijzering in Hotton |
Wij
begonnen in Esneux, een stukje onder Luik. In 2005 en 2007 liepen we nog een
aantal etappes, maar nadien is het er niet meer van gekomen. Tot vorige week. Laten we weer
eens een stukje van de GR57 lopen.
Gelukkig waren we zo slim om van te voren te
controleren of er routewijzigingen zijn geweest in die tussenliggende jaren en
jawel, precies waar wij in 2007 gebleven waren, is de route in 2008 drastisch
gewijzigd. Over een afstand van ± 28 km... gaan we daarvoor een nieuw boekje kopen?
Nee, met een omschrijving van een mede-GR57-loper, gevonden op het internet en de
hoop dat de bewegwijzering goed zou zijn, gingen wij vol goede moed op pad.
 |
| Start in Hotton |
We
vertrokken vanaf Hotton, daar waar we in 2007 gebleven waren. Het zijn geen
rondwandelingen, je loopt van A naar B. Dan is het altijd wel prettig als
je weer terug komt bij je auto. Voorgaande etappes is dat altijd redelijk goed
gelukt met de trein, maar in Hotton rijden geen treinen, geen taxi’s en de
dienstregeling van de daar wel rijdende bussen...
 |
| Lijn 13, naar Hotton |
We lieten onze auto achter in Rendeux en namen de
bus naar het beginpunt, Hotton. De gewijzigde route is goed bewegwijzerd. We
maakten een prachtige wandeling en genoten onderweg van de mooie uitzichten
over de Ourthevallei, onze lekker belegde broodjes, het mooie weer, de natuur en de rust. Eindpunt
was voor die dag Chéoux, een gehucht van drie huizen en een kerk. Vandaar was het nog drie kilometer
teruglopen naar onze auto in Rendeux.
 |
| Uitzicht onderweg |
So
far so good...
 |
| Een "hier wil ik wel wonen" huisje onderweg |
Dat
smaakte naar meer, dus op naar de volgende etappe. Vanaf Chéoux naar La Roche-en-Ardenne,
waar we kampeerden. Een tocht van ± vijftien kilometer, goed te doen. Vanaf de camping was
het een paar minuten lopen naar de bushalte, waarvandaan we naar Chéoux zouden
gaan... Nadeeltje was alleen dat we wel heel vroeg op moesten, er ging maar één bus
per dag en wel om 6:53 uur... in je vakantie hè.. Maar goed, je hebt er wat voor
over, dus hup...vroeg uit de veren!
De dag ervoor had ik nog even zitten denken dat het misschien
wel handig zou zijn om dat biljet van € 50,00 te wisselen... Nah, moet ik weer
helemaal naar de stad, zal wel goed komen... Dus niet hè!! De buschauffeur
weigerde het biljet en enige moeite te doen zich anders dan in het Frans
verstaanbaar te maken. Nou... ik had ‘m wel even goed zitten. Waren we daarvoor
zo vroeg opgestaan. Maar volgens de buschauffeur reed deze lijn “toute la
journée”... Jaja, ik had allang in de dienstregeling gezien dat dit de enige bus
was die in Chéoux stopt, hij rijdt echt de hele dag om de twee uur, maar niet
meer over Chéoux, alleen om 6:53 uur...
Maar Keukenprins had alle vertrouwen in
de buschauffeur, die dit hoogstwaarschijnlijk alleen zei om zo snel mogelijk
van ons af te zijn. We kochten een brood om het biljet klein te maken,
trouwens het lekkerste Waldkornbrood wat ik ooit gegeten heb, maar dat
terzijde. We liepen terug naar de camping, namen een kopje koffie en kopje thee
en lazen een boekje in de ijzige ochtendkou... Om vervolgens om 9:00 uur weer
bij de bushalte te staan, ik tegen beter weten in, Keukenprins vol goede moed...
 |
| La Roche-en-Ardenne |
Een
andere chauffeur...Chéoux??? Non! Blàblàblà... Ja, dat wist ik al... En Keukenprins
nu ook... Wat nu?? In de dienstregeling had ik gezien dat er vanuit Chéoux om
17:00 uur een bus terug naar La Roche ging... tijd genoeg, dan lopen we hem
gewoon andersom, toch! We doen dat eigenlijk liever niet, maar nood breekt wet.
De markering van de route was snel gevonden. In de omschrijving, die ik in
tegengestelde richting probeerde te lezen, leek het er ook allemaal wel op...
 |
| Tijdelijk verwijderd, toch gevonden |
Goh,
wat leuk, hij loopt vlak langs onze camping! Langzaam begon het moeizame en
vroege begin van de dag een beetje op de achtergrond te raken, ons humeur klaarde wat op en we volgden braaf rood-wit. Nu negeerde
Keukenprins een alarmbelletje... Die bewegwijzering naar het plaatsje Cielle en
dan ook de rivier over... Nou, het staat allemaal goed aangegeven hier! Dus we
zitten vast goed, dacht hij... Totdat we echt in Cielle aankwamen, op de kaart
in ons boekje keken en tot de ontdekking kwamen dat daar geen GR57 heen loopt...
Maar al dat rood-wit onderweg dan?? We waren het spoor letterlijk en figuurlijk
bijster.
 |
| Ons oude boekje... |
Een stippellijn op de kaart maakte duidelijk dat in La Roche ook de GR14 loopt... maar niet boven La Roche, alleen onder La Roche... Onderweg zagen we een man, ook met een GR-boekje... wij liepen verbijsterd terug naar de man... Ja, hij liep ook de GR...14... Maar hoe... In ons oude boekje stond er geen stippellijn voor het gedeelte van de GR14 boven La Roche... In zijn nieuwe boekje wel... (die man zal gedacht hebben: "wat nou, domme Belgen, dan kent ge die Hollanders nog nie...") Hadden we nu toch maar dat nieuwe boekje gekocht... of naar onze alarmbelletjes geluisterd... Ons humeur daalde weer naar nul. Kortom, wij hadden er geen zin meer in. Dus terug naar de camping, waar we tot de ontdekking kwamen dat we al met al toch nog bijna tien kilometer gelopen hadden... zonder ergens te komen...
 |
| Uitzicht vanuit de klapstoel voor de caravan |
Goed voor de lijn, zullen we maar zeggen en we namen nog een koekje bij de koffie en thee, boekje erbij, lekker zonnetje, langs de Ourthe... Wat wil een mens nog meer!
donderdag 12 juni 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)