Vrijdag
de 13e juli gingen we naar de Pluktuin in Voorthuizen. Wat een feest, zoveel
moois dat geplukt mocht worden. Het werd een bosje lievelingsbloemen, dahlia’s.
Je kunt er in de boomgaard ook nog lekker thee drinken en zelf je fruit
plukken. Als je eens in de buurt bent, zeker de moeite van een bezoekje waard.
dinsdag 31 juli 2018
woensdag 25 juli 2018
Augustus 2017 in beeld #5
Onderweg naar Bergen bezochten we het Hardanger Maritiem Museum, waar ik zelf een bootje maakte en te water liet, en waarmee ik figuurlijk ons oorspronkelijke doel voor het bezoek aan deze regio ook liet varen, nl. wandelen naar Folgefonna gletsjer. Het regenachtige weer was teveel spelbreker, dus wijzigden we onze plannen, maar daarover later meer. Eerst een paar plaatjes van 5 augustus 2017.
Labels:
Architectuur,
Fotograferen,
Fröbelen,
Links,
Maand in beeld,
Musea,
Noorwegen,
Vakantie,
Zomer
zondag 22 juli 2018
Fotografie challenge juli
Nieuwe maand, nieuwe challenge, nieuwe
kansen! Mooie muur met voorbijganger is de opdracht voor de fotografie challenge van juli. Het hoeft niet perse een muurschildering te zijn, mag ook
een mooi gevel zijn of iets dergelijks, als de achtergrond maar mooi en
interessant is. Met een voorbijganger, dus... Waahh, was het eerste wat ik
dacht. Mijn woonomgeving is niet rijk bedeeld met mooie muurschilderingen, maar
Barneveld heeft er wel één, of eigenlijk meerdere kleine muurschilderingen in
een steegje. Er borrelde gelijk een idee naar boven. Ik ben er op verschillende
tijdstippen van de dag doorheen gefietst om te bepalen wanneer de beste
lichtomstandigheden zijn. In een steegje is dat toch al gauw lastig. Ook het
beste moment wat betreft drukte heb ik bekeken. Er staan fietsen, scooters en
containers... Wanneer staat er het minst van dat al. Zondagochtend vroeg werd
het, met het goede licht, geen drukte en zo min mogelijk “ruis”. Een model met
de juiste kleding was snel gevonden, die rol heb ik zelf ingevuld. Met de
camera op statief schoot ik tig foto’s van mezelf, heen- en teruglopend, met
snelle en langzame sluitertijd. Totdat ik een paar foto’s had, waar ik best
tevreden over was. Dit is de foto die ik uiteindelijk uitgekozen heb. Kiezen
wordt er niet makkelijk op als je zelf op de foto staat, dat kan ik je wel
vertellen.
M.C. Escher, ´Rimpeling´ (1950) |
Je mag drie foto’s insturen, maar meer van hetzelfde wilde ik niet.
Wegens enig gebrek aan tijd heb ik de foto’s van Corfu nog doorgenomen. Deze
foto’s koos ik uit om in te sturen. Het oude fort in de hoofdstad Kerkyra met
toevallig drie “modellen” met lang donker haar. Ik vind het wel wat hebben, dat
ze op verschillende plekken in de foto opduiken.
En een straatje in het
pittoreske Gastouri, met in mooie kleuren geschilderde huizen en een
voorbijganger met haast. Haar houding, de groene jas, het verkeersbord met
waarschuwing voor overstekende kinderen, ik vind het samen een mooi plaatje
vormen.
Deze twee haalden alleen de selectie.
Het paleis van St. Michael en St. George in Kerkyra, nog redelijk vroeg in de ochtend.
De oude molen bij de haven
en zwemplaats voor de locals. Die man met dat petje, de Griekse kleuren blauw-wit die overal in terugkomen, zelfs in de geblokte tas die de man met het petje draagt, en natuurlijk dat schattige hondje. Het lijkt allemaal te kloppen. Heb ik wel wijs gekozen? Wat vinden jullie? Blijft lastig, dat kiezen.
Nu maar
weer afwachten of ik de Hall of Fame ga halen.
Edit: ik heb de Hall of Fame gehaald met mijn selfie! Zo blij mee!
Edit: ik heb de Hall of Fame gehaald met mijn selfie! Zo blij mee!
dinsdag 17 juli 2018
Beetje vreemd...
Een
tijdje geleden kocht ik een nieuw kamerplantje. Een beetje een vreemde, ik hou
wel van een beetje vreemd, anders dan anders. Heel eerlijk gezegd had ik niet
gedacht dat ik zulke groene vingers zou hebben dat het plantje zou overleven. Des
te groter was mijn verbazing toen ik er een knop in ontdekte... Een vreemde knop,
past goed bij het vreemde plantje. Ik ben erg benieuwd naar de bloem. Voor het
geval het plantje en de knop er toch ineens de brui aan geven, heb ik ze al
voordat de knop open was vereeuwigd. Wordt misschien vervolgd met een
fantastisch vreemde bloem.
zaterdag 14 juli 2018
Augustus 2017 in beeld #4
De
volgende dag, 3 augustus, vertrokken wij uit Rjukan, maar voor die tijd gingen
wij nog omhoog met de kabelbaan Krossobanen naar de top van de Gvepseborg op de hoogvlakte van de Hardangervidda. Vandaar hadden we, van weer een heel andere kant, mooi uitzicht op de Gaustatoppen.
We reden naar het Hardangerfjord waar we een mooi plekje vonden op Lothe Camping.
Uitzicht vanaf onze Puck |
In deze streek is er veel fruitteelt op de hellingen, en dat fruit was rijp en te koop bij de vele stalletjes langs de weg, dus dagelijks een bakje morellen eten.
De dagen hier waren vooral regenachtig, op één redelijk mooie dag na.
Deze dag reden we langs het fjord met overal prachtige uitzichten en plekjes om langs het water van het mooie weer te genieten.
Ook deden we het Kabuso Museum en Ingebrigt Vik Museum in Øystese aan.
Bronzen sculptuur van Ingebrigt Vik |
Omdat het regenachtige weer aanhield, trokken we verder naar Bergen.
Maar daarover later meer.
vrijdag 13 juli 2018
zaterdag 7 juli 2018
Zomer smoothie
Wie
mijn blog al wat langer volgt, weet misschien dat Keukenprins de dienst
uitmaakt als het om koken gaat. Dat is echt een luxe, ook omdat hij goed kan
koken. Zo heel af en toe probeer ik zelf eens iets, laatst waterijsjes van
verse munt-gember thee. Mislukt dus, je gelooft het niet, maar dat kan
mislukken. Als thee heerlijk, als ijsje zat er geen kraak of smaak aan. Nu heb
ik van een vriendin een recept gekregen voor een echte zomer smoothie. Komt uit
het boek 70 Groene Smoothies van Marjolijn van der Velde. Echt makkelijk te
maken, kan niet mislukken. Ik halveerde de hoeveelheid en maakte de smoothie
als volgt:
½ liter water
5-7 cm komkommer
sap van een halve citroen
donderdag 5 juli 2018
Augustus 2017 in beeld #3
Op
2 augustus 2017 beklommen wij de Gaustatoppen... en hoe!
Typisch Noorse hytter op de camping |
De dag begon heerlijk
zonnig met wat wolken, het zag er goed uit, goed bergklimweer. Nu hebben we wel
enige ervaring met bergen beklimmen in Noorwegen, dus we waren op alles
voorbereid. En maar goed ook.
Ons doel, de top! |
Onderaan de berg zweet je je ongans en heb je het
liefst niet teveel kleren aan. Een stuk hoger trek je al gauw een fleecevest
aan, en nog wat hoger, als de wind ijziger wordt, gaat de Goretex jas daaroverheen.
Uitzicht onderweg met het dal waarin Rjukan ligt. |
Maar net voordat we de top bereikten, echt net voordat we er waren... moesten we in
allerijl ook de regenbroek aantrekken, want we, en velen met ons, werden
overvallen door een heuse sneeuwbui... Niks genieten van het uitzicht, je zag
geen hand voor ogen, dus hup maar gelijk de Gaustabanen opzoeken om te schuilen
en af te dalen. En weer velen met ons.
Bijna bij de top en de sneeuwbui ook... |
We hebben ruim anderhalf uur
gewacht voordat we aan de beurt waren om in dit toch wel unieke vervoermiddel weer
af te dalen naar de voet van de berg. Het was op zich geen straf, dat wachten,
het is al gauw gezellig als er nog wat Nederlanders staan om een kletspraatje
mee te maken en wat mee te dollen.
Maar toch, wel heel jammer dat we niets van
het uitzicht vanaf de top hebben gezien. We moesten het doen met de uitzichten
onderweg naar boven. Eenmaal beneden was de top weer uit de sneeuwbuiwolken... Je
zou zo nog een keer gaan.
Maar dat deden we niet. We reden terug naar de
camping en genoten van de bijna wolkeloze top en zonsondergang. Toch ook een
fantastisch uitzicht!
Even een stukje Wikipedia over de Gaustabanen:
Gaustabanen is een tandradbaan
die in een tunnel is gebouwd in de berg Gaustatoppen. De baan bestaat uit twee
gedeeltes en vervoert mensen vanaf een ingang op ongeveer 1000 meter hoogte
naar de Tuddalstippen die op 1800 meter hoogte ligt. Het eerste deel gaat
vrijwel horizontaal de berg in, waarna men overstapt in een karretje dat 860
meter vrijwel verticaal omhoog gaat. Gaustabanen werd gebouwd om
personeel te vervoeren naar de zendmast die boven op Gaustatoppen werd gebouwd.
Deze mast speelde een belangrijke rol in het communicatienetwerk in Noorwegen en
had daarmee een militaire functie. De baan werd aangelegd in 1958 en kostte
toen een miljoen dollar. Bij de bouw werd rekening gehouden met de mogelijkheid
voor toeristisch gebruik, maar in de periode van de koude oorlog bleef
de baan gesloten voor publiek gebruik. Gaustabanen zorgde ervoor dat onderhoud
aan de mast onder alle weersomstandigheden mogelijk was. Pas in 2006 werd
Gaustabanen opengesteld voor toeristen. In 2010 werd de baan geheel ingericht
voor toeristisch gebruik.
Abonneren op:
Posts (Atom)