Collectie nummer 5

De laatste collectie van mijn “oktober project”. Uitgangspunt zijn de paddenstoeltjes van keramiek. Als kind gekregen, van mijn moeder. Wel zelf uitgezocht in een kunstig winkeltje ofzo... Het is een beetje een wazige herinnering. Ik was zo’n kind met een letterbak met daarin kleine frutsels en beeldjes. Er was toen een winkel in het dorp, Haanschoten (kan me de indeling nog herinneren...), waar een afdeling was met dat kleine spul voor in de letterbak en meer beeldjesdingen. Ik vond het een feest om daar rond te neuzen, iets uit te kiezen en dan van mijn zakgeld te kopen, voor in de letterbak. Was toen al een schat zoekertje...

 

De papieren kralen zijn onderdeel van mijn enorme kralenverzameling (och, waar ik toch eigenlijk weer eens wat mee zou moeten doen...). Zowel het stukje honingraat als het veertje, van een Vlaamse Gaai, (brengt geluk, zeggen ze...) zijn gevonden in de natuur. In mijn kas heb ik een tafel vol met dat soort dingen, van schelpjes tot een gemummificeerde kikker (echt waar!). De ééndagsbloem uit de tuin, bloeit nog vrolijk voort. Dat vreemde metalen dingetje is een ring geweest. Het is van de ring afgebroken. Misschien, ooit, laat ik er weer een ring van maken. De turquoise hanger eronder heb ik gekocht bij de Dorcaswinkel. Er zat een lelijk veterkoordje aan. Nu draag ik hem aan een ball chain ketting. Het paarse bloemblaadje is van zeep, van een zeeproosje. Het schelpje is een vakantiesouvenir. Het pastelkrijt is al eeuwenoud, maar nog steeds bruikbaar. Ook maar eens wat mee doen... ooit...

Zoveel te doen... Maar eerst een nieuw project... in november... Later meer...

 Tot dan!