Photochallenge November #1

De eerste vijf foto’s van een nieuwe photochallenge... Was even vergeten dat het kiezen van de juiste foto bij een onderwerp ook een heel moeilijk onderdeel is. Vooral de eerste die gepost worden. Het bekende “ maar stel dat ik nog een mooiere maak” stemmetje kwam me weer even plagen.

Geen gemaar, gewoon doen. Daar gaat ie dan...

 

Stilleven

 De overblijfselen van een lelie. Ik viel als een blok voor het contrast (ook een onderwerp ;)) van de kleuren, knaloranje en zachtroze, perfecte combinatie. Een contrastrijk, kleurig stilleven.

 

Diagonaal

 

Maandag 28 oktober... de storm... In een vlaag van verstandsverbijstering ben ik buiten foto’s gaan maken, ik leek wel gek, had wel een dakpan op mijn hoofd kunnen krijgen! Omdat ik denk dat het nodig is om tig foto’s van hetzelfde te maken (en dan is de eerst gemaakte meestal het mooist, haha), heb ik er binnen door dubbel glas nog tig gemaakt, waarvan deze (dus niet de eerste in dit geval) naar mijn zin was. Ik hield af en toe mijn hart vast, maar ze staan er nog steeds, maar dan weer rechtop.

 

Herfst

Als het dan toch over het weer gaat... Ladingen foto’s van de mooiste paddenstoelen en kleurigste bomen heb ik gemaakt, maar ik wilde voor de photochallenge juist iets anders. Een foto die laat zien dat het ook heel nat kan zijn in mijn favoriete jaargetijde, waar je op je fietsje doorheen moet om de boodschappen te doen of naar je werk te gaan. Met blubberspetters op je broekspijpen en je haar in coupe windhoos... (oké, die staan er niet op, maar de foto moet dat wel oproepen... beetje gelukt??)

 

Illusie

 Dit leek mij zo’n moeilijk onderwerp, maar het ging gewoon vanzelf. Nu fijn warm en droog binnen met de nattigheid buiten op de ramen. Ik maakte al eerder foto’s van regendruppels op de ruit. Nu deed ik dat weer en experimenteerde ik wat met de sluitertijd en beweging. Allemaal mislukt, dacht ik eerst... Maar ze waren eigenlijk wel heel leuk geworden. Maar ja, dan moet je weer kiezen hè... Dit is mijn favoriet, het lijken net muzieknoten... maar dat is een illusie... regen op de ruit en een beetje beweging!

 

Glimlach

Best een poos geleden boetseerde ik dit mannenhoofdje, met een glimlach. Oké, ik heb natuurlijk die glimlach niet bewust geboetseerd, want ik bak daar niet zoveel van. Maar al peinzend over de invulling van de onderwerpen voor de challenge, keek deze meneer mij ineens glimlachend aan, ja echt. Dat me dat nog nooit eerder was opgevallen... Hij staat al eeuwen in de vensterbank... te glimlachen.

 

 

Op naar de volgende vijf!

Fijne dag!!